یکی از طرق امرارمعاش درمنطقه بنارویه گله داری است که از روزگاران گذشته رونق فراوانی داشته وازعمده ی فعالیت های اقتصادی محصوب می گردد.
واز این طریق فوائد بسیاری عائد گله داران می شود.ازجمله گوشت ومحصولات لبنی مانند شیروماست،کشک،دوغ،کره،پنیر،روغن و..
همچنین از مو وپشم دام های گله در تهیه قالی وقالیچه وجاجیم وچادر وطناب چادر استفاده می شود واز کرک آن ها جوراب ودستکش وکلاه واز پوست آنها کفش ومشک تهیه می کنند.ازکود دام ها که در گویش محلی «سُر-sor»نامیده می شود در جهت مصارف باغداری وکشاورزی قابل استفاده بوده واز کودهای لگد مال شده همراه با ضایعات وکاه وکُلَش که «پاسرو-pasoru»گفته می شودجهت سوخت بریجن«برزه-berezea»وتهیه نان استفاده می کنند.در این منطقه به گله دار«کائد-kaed»وبه چوپان گله «سروند-sarvand»می گویند.
در گویش بنارویه به گوسفند نر«غِچ-geeh»وبه گوسفند ماده«مِش-mesh»گفته می شود.
درمنطقه بنارویه گوسفند داری از اهمیت زیادی برخوردار است به طوری که گله دارا ن براین باورند که: یا میش رون ویا خویش رون.بد ین معنا که یا در پرورش گوسفند ساعی باش تا مکنت وثروت متنا بهی برخوردار شوی ویا اینکه در کسب مقام واحراز شخصیت بکوش تا در هر دو حالت از جایگاه ویژه برخوردار شوی.
اهالی منطقه به گوسفندواعضای مربوطه اش «میشینه-mesina»می گویند.گوسفند برخلاف بز دارای طبیعتی گرم می باشدومعمولا ارزش یک راس گوسفند با دو راس بز برابری می کند که در اصطلاح گله داران به آن«دورهه-doraaha»می گویند.
گوسفند ماده با توجه به نژاد ودر صورت رسیدگی در امر تغذیه تا سه قلو می زایدوبه زاده ی گوسفند از یک روزه تا۶ماهه«بره-barra»واز۶ماهه تا۱ساله در صورت نر بودن «کُوَه-kova»«کوه غِچ-kova geeh»وچنانچه ماده باشد«شی شک-sisak»واز دوسال به بالا گوسفند نر «غِچ-geeh»وگوسفند ماده«مش-mes»نامیده می شود.
به گوسفند با قلم های باریک نیز«قلمه-galama»می گویند.
انواع نژاد گوسفند در منطقه بنارویه:
خودومونی-به گوسفند بومی بنارویه می گویند که جثه ی کوچک ومعمولی دارد.
«ترکی-torki»گوسفندی است با سر وبدن بزرگ که پوزه اش انحنا دارودمبه اش گرد باشد.
«بُل آجی-bol aji»گوسفندی است با جثه ی بزرگ ودمبه ای دوتکه وبزرگ وآویزان که گاها تا روی زمین کشیده می شود وقلم پاهایش ضخیم است.
«بندری-bandari»گوسفندی است بدون دمبه که مانند گوسفند استرالیایی دم کوچکی دارد.
«لری-lori»گوسفندی از نژاد بختیاری است که دمبه ای بزرگ وآویزان دارد.
«کرمونی-kermouni»گوسفندی از نژاد کرمانی است با دمبه معمولی که در انتهای دمبه،دم کوچکی داردکه به آن «غازه-gaza»گفته می شود.این گوسفند دارای بدنی سفید رنگ است ولی پوزه وگوش ها وچهارقلم پاهایش سیاه رنگ است.
(برگرفته از کتاب آوای تی ته نوشته نویسنده و شاعر بنارویی جناب آقای بهمن طاهری)
نوشتن دیدگاه